Loes Klinge

Loes Klinge is jeugdarts en antroposofisch arts. Ze begeleidt vanuit haar antroposofisch consultatiebureau ouders en kinderen van de conceptie totdat de kinderen een jaar of 4-5 zijn. Daarnaast houdt ze consultatief spreekuur voor alle leeftijden. Loes is moeder van 3 dochters.

“Na de artsenopleiding ben ik assistentschappen gynaecologie/obstetrie en chirurgie gaan doen voor de Tropenopleiding. Samen met mijn toenmalige partner werkte ik als arts en ziekenhuisdirecteur in een missieziekenhuis in Zambia. In deze tijd werd onze oudste dochter geboren. Terug in Nederland volgde ik de opleiding tot jeugdarts (0-4jr) en de opleiding tot antroposofisch arts.

Mijn bevallingen waren alle drie prachtig. De eerste in het ziekenhuis (een maand te vroeg), de andere twee thuis. Ik herinner me de fijne zorg van de kraamverzorgsters; heerlijk om rustig bij te mogen komen met al hun verwennerijen. En op een ontspannen manier dingen over je kind en borstvoeding te leren. Dat wens ik iedereen toe.”

Wat doe je?

“Idealiter start ik met een prenataal consult in het tweede trimester.  Omdat de baby nog in de buik zit, is er tijd om geïnformeerd te worden en besluiten te nemen. Met de juiste voorlichting kan je goede keuzes maken over hoe je de tijd na de bevalling wilt inrichten. We bespreken ook hoe ze zich al in de zwangerschap kunnen voorbereiden op het zo prettig mogelijk ‘landen’ van de baby, in de kraamperiode en daarna. En welke aanschaf daarbij helpt, zoals een aankleedkussen met wol, een wikkeldoek of een warmtelamp. Ook moedig ik ouders aan uitgebreid de tijd te nemen om zelf verbinding met het kind in de buik te maken en zich goed op de bevalling voor te bereiden. Voor allerlei kleine klachten en piekers heb ik natuurlijke remedies. Ik krijg vaak achteraf te horen: “Zo fijn dat ik dat wist!”

Het is belangrijk als kersverse moeder de tijd te nemen om weer goed in je kracht te komen. Daar gebruik ik graag kraamdruppels voor. Het is fijn dat de natuur je kan helpen om weer ‘op aarde’ te komen. Deze druppels helpen je fysiek met je ‘blauwe plekkengevoel’ en zorgen dat lichaam, ziel en geest  weer als een geheel  voelen. De moeder heeft tijdens de zwangerschap plaatsgemaakt voor het kind. Na dat proces van ex-carneren moet ze er weer goed ‘in’ komen.

Vier tot zes weken nadat de baby de overgang van hemels kind naar wereldburger heeft gemaakt, zie ik het kind voor het eerst. We gaan graag op huisbezoek, maar dat is niet altijd mogelijk omdat sommige mensen te ver weg wonen. Zonder huisbezoek is het eerste consult langer. Zeker in het begin is het erg belangrijk om te horen en te zien hoe alles verloopt en waar nodig advies te geven. In het eerste jaar zien we elkaar minimaal vier keer. Daarna wordt de frequentie van bezoeken lager, in totaal ongeveer tien. Ik volg de ontwikkeling van kind én ouders, met het kind als vertrekpunt. Het voelt de eerste 7 jaar álles aan, daarom is het zeker belangrijk hoe het met de ouders gaat.

[bctt tweet=”Door weerstanden groeit een kind. Niet altijd je zin krijgen. Dat wil een kind, die weerstand, daar groeit ‘ie aan. Laat het kind maar in de regen, ga niet pamperen. Zorg voor gezond eten. Het vraagt inspanning, maar de beloning is des te groter.” via=”no”]

Ik help het kind eerst het lijf en dan de wereld in. Zorgen dat het in eerste instantie in zijn lichaam komt. De organen moeten nog uitrijpen en dat neemt tijd. Dat hersenen er lang over doen weet inmiddels iedereen, maar ook de andere organen hebben rijpingstijd. Het is belangrijk om daarvan op de hoogte te zijn en het kind te geven wat nodig is om dit proces zo goed mogelijk te laten verlopen. De eerste 7 jaar is het daarom heel belangrijk om het vooral kinderdingen te laten doen. Wanneer een kind daar voldoende ruimte voor krijgt, krijgt het een gezonde basis om daarna te kunnen gaan leren. Het lichaam geeft heel mooi aan wanneer het aan ‘hoofddingen’ toe is. Tandenwisseling is bijvoorbeeld zo’n signaal. En de stand van de ribben. Maar ik kan ook met de stethoscoop aan het hart waarnemen hoe het met de (on)rijpheid is.

Als je de eerste zeven jaar niet leert dat warme voeten normaal is, kun je daar je hele leven last van hebben. Je bewijst kinderen er een ontzettend grote dienst mee door voor warmte te zorgen. Mensen die goed in hun lijf zitten, kunnen veel makkelijker hun weg vinden in het leven. Na de eerste 7 jaar valt er nog wel wat te leren op het gebied van warmtehuishouding, maar het is een stuk lastiger.

Ziekte en vaccinaties zijn natuurlijk belangrijke thema’s. Wat wil je zelf? Waar ben je bang voor? Ziekte moet je begeleiden, niet bestrijden. Het is belangrijk te vertrouwen in het zelfgenezend vermogen en aan ouders uit te leggen hoe ze dit kunnen waarnemen en stimuleren bij hun kind. Door weerstanden groeit een kind. Niet altijd je zin krijgen. Dat wil een kind, die weerstand, daar groeit ‘ie aan. Laat het kind maar in de regen, ga niet pamperen. Zorg voor gezond eten. Het vraagt inspanning, maar de beloning is des te groter.”

[bctt tweet=”Vertrouwen creëert dat een kind gezond de wereld in kan stappen met een lichaam dat het aan alle kanten beheerst. Houd wat vaker je handen op je rug; laat het hem zelf doen. Hij weet wanneer hij er aan toe is. Liefdevolle aanmoediging is voldoende.” via=”no”]

Wat is jouw visie?

“De eerste 7 jaar staan vooral in het teken van uitrijping van organen. Dat is het grote doel. In je lijf komen tot in je tenen. Rust en regelmaat zijn daar belangrijke helpers bij. Voor alles is een tijd. Dat geldt voor de tanden maar ook voor veel andere dingen. Ik wil ongegronde angsten wegnemen bij ouders. Ze kunnen veel te veel piekeren tijdens deze periode van de eerste 1000 dagen. En alles wat je aandacht geeft groeit.

Vertrouwen creëert dat een kind gezond de wereld in kan stappen met een lichaam dat het aan alle kanten beheerst. Houd wat vaker je handen op je rug; laat het hem zelf doen. Hij weet wanneer hij er aan toe is. Liefdevolle aanmoediging is voldoende.”

Wat betekent de Geboortenis voor jou?

“Met de Geboortenis heb ik me vanaf het begin verbonden gevoeld. Als Tropenarts ben ik bij veel bevallingen aanwezig geweest, zowel in Nederland als in Afrika. Als het over geboortes gaat word ik nog altijd enthousiast. Bij zwangerschap en geboorte is er niks belangrijker dan een moeder die goed in haar vel zit. Het is bij de Geboortenis ontzettend prettig om met collega’s uit te wisselen. Elkaar te ondersteunen. Je leert van elkaars werk, het is een ondersteunende groep mensen die elkaar volledig in hun waarde laten.

Wat is jouw droom voor de toekomst?
“Ik zou nog meer aandacht en tijd willen hebben voor zwangeren, ouders en kinderen, me vooral daar op kunnen richten. Daarom zou het fijn zijn als de automatisering beter zou worden. Ik zou ook graag zien dat de consulten volledig vergoed zouden worden en dat andere mensen de administratie zouden verzorgen.

Voor de Geboortenis hoop ik dat we die plek krijgen waar we elkaar nog makkelijker kunnen vinden, ontmoeten en stimuleren.“

Website: www.loesklinge.nl