Het eerste weekend van juli is Ton van der Kroon bij ons te gast in Zutphen.

Op vrijdagavond 1 juli wordt hij geïnterviewd in het Grote Geheel en zal hij tevens zijn nieuwste boek “Heilige relaties, heilige sexualiteit” presenteren.

Zaterdag 2 en zondag 3 juli begeleidt hij een verdiepingsweekend van de Geboortenis:

Een inwijding in Liefde; heilige relaties, heilige seksualiteit. 

Over zijn nieuwe boek zegt hij zelf:  “Relaties zijn de hogeschool van het leven. Voor iedereen die ooit verlaten, diep verliefd of wanhopig is geweest in de liefde, die zowel verlangen en angst heeft ervaren en zich heeft afgevraagd hoe het toch in Godsnaam werkt in relaties, voor hen is dit boek. Relaties geven ons zowel diep geluk, als de grootste pijn en levenslessen. Zoals een diamant alleen kan schitteren als-ie geslepen en geschuurd wordt, zo wordt een mens door zijn intieme relaties bewerkt en geslepen tot een schitterende parel.”

Gisteren zag ik de cover van het boek. Een prachtig schilderij van een roosachtige vulva in vurige kleuren.
Ik betrapte mij erop dat ik het heel mooi vond, maar onmiddellijk daarna een reactie had van schaamte. Schaamte omdat ik het mooi vond. Ik besefte dat dit alles te maken heeft met hoe ik naar mijn eigen lichaam kijk. En wat dit betekent voor hoe ik in relatie tot de ander sta.

Ik ben niet de enige. In mijn werk als doula kom ik veel vrouwen tegen die zich schamen voor hun lichaam. En hoe vrij ben ik eigenlijk zelf om openhartig over intimiteit en seksualiteit te praten?

Ik realiseerde me hoe kwetsbaar het moet zijn voor Ton om dit beeld met de wereld te delen. En dat precies daar een bron van kracht ligt. Het jezelf bloot geven in kwetsbaarheid geeft vertrouwen dat ook de ander er mag zijn. Dat het veilig is om je te laten raken en te onderzoeken, aan het werk te gaan met datgene wat het doodeng vindt om aan het licht te komen. In samenzijn en alleen. En hoe bevrijdend is dat. In mij maakte het zien van dit plaatje in elk geval een proces los, waar ik uiteindelijk heel blij van werd. Daarover schreef ik:

“Voorbij het zoeken naar de ander voel ik een diep verlangen om in alle volheid mijn leven te leven. Een hartstochtelijk verlangen om al mijn liefde vrij te laten stromen.
Het voelt alsof ik midden op een kantelpunt sta, op één been op een enorme bal en een grote vreugde die in mij losbarst, want hier gebeurt het.
Mijn hart reikt naar het leven, naar alle leven om mij heen. En tegelijkertijd ben ik klein en kwetsbaar en vind ik mij alleen in eenvoud.  Thuis bij de ander in mij. 

Niets meer te verliezen, want Ik ben altijd bij mij.”

Door bij mijzelf te zijn kan ik náást de ander staan. In mijn geval betekent dat naast de moeder, de vader en de baby. Niet omdat ik de wijsheid in pacht heb, maar omdat ik vertrouwd ben met het geboorteproces. En vertrouwen heb in de wijsheid van de barende vrouw en haar lichaam, de bescherming die de partner biedt en de moed van de baby die geboren wordt.

Het werk van Ton van der Kroon raakt ons in de Geboorte-nis. Het nodigt jou en mij uit voor het avontuur van samen op weg om een heel mens te zijn en deze schitterende parel onbevangen aan de wereld te tonen.

Christine Derksen is Doula en bestuurslid binnen de Geboortenis.

Lees ook de Blog van Ton van der Kroon over Heilige relaties, Heilige sexualiteit.

Je kunt je nog aanmelden voor het weekend ‘Een Inwijding in Liefde’  van 2/3 juli, lees meer…